Christiane Beerlandt: De Sleutel tot Zelf-Bevrijding
Dertiende, herziene en vermeerderde druk, 54€
ISBN 978-90-75849-32-5, 2009
De sleutel tot zelfbevrijding is een dikke pil van ongeveer 1373 bladzijden. Het is een fraai uitgegeven ingebonden encyclopedisch werk dat lekker in de hand ligt. Het boek bestaat uit twee delen. In deel I geeft de Vlaamse auteur in 64 pagina’s haar levensfilosofie aan. Deel II vormt de hoofdmoot. Hierin worden kwalen of ziektes beschreven vanuit psychologische en emotionele achtergronden van het ziek zijn. Elke kwaal wordt zonder meer bepaald door psychosomatische oorzaken is haar vaste overtuiging. Van 1300 gevallen geeft ze de Kernoorzaak en de Kernoplossing aan. Dat wordt gevolgd door een uitstekende index van behandelde onderwerpen.
Ze is door zich open te stellen met haar hart en haar bewustzijn voor de taal van het Leven, ‘zich af te stemmen op waarheidsfrequentie’, zoals zij dat noemt, aan de diagnoses in haar boek gekomen.
„Ik heb 1100 briefjes geschreven, met op elk een ziekte. Vervolgens pakte ik een briefje zonder te zien welke ziekte er op stond. Ik opende mij voor mijn diepste zielskern, de bron, en stemde mij af op de frequentie van waarheid. Heel sterk geconcentreerd vroeg ik naar de diepste oorzaak van de ziekte op het briefje dat ik dan in mijn hand had: waar precies begint deze ziekte psychologisch te ontkiemen? En allez, dan typte ik snel het antwoord op dat helder en klaar doorkwam.” (Trouw, 2009)
Geen channeling
Je mag dit niet zien als channeling, want daar gelooft ze absoluut niet in (ik ook niet, D.S.), evenmin als in voorspellingen. In haar Boodschap aan de Lezer op bladzijde 9 zegt ze in de tweede alinea:
“De toekomst ligt niet ‘vast’, evenmin is het leven een triestig, toevallig gebeuren waar wij niets aan zouden te zeggen hebben. Wij creëren voortdurend persoonlijk en in massa, onze leefwereld, wij staan in dialoog met de planeet zelf. Wij hoeven niet te wachten tot een Engel, een Deus ex machina of een Ufo de wereld zal ‘redden’. Wij zijn in staat met de kracht van ons Levende Zelf een nieuw huis op te bouwen, op een aarde die nooit zal vernietigd worden, omdat wij haar Levend wensen.”
Geen lijden meer
Een optimistische levensverwachting kunnen we haar niet ontzeggen, ik kan het er zelfs grotendeels mee eens zijn (D.S.). Optimisme helpt. Maar verder:
“Dit kan wanneer wij, in de overtuiging van ons liefdevolle ‘IK BEN’, elk onze verantwoordelijkheid opnemen en de oorzaken voor ziekte en ellende niet langer bij de ander zoeken. Wanneer elke mens harmonie creëert in zijn bestaan, dan is deze positieve invloed voor gans de mensheid een feit. Wij staan immers niet los van elkaar. Er is meer dan materie alleen; energieën werken steeds krachtiger door, ook de energieën die wij ‘emoties, bewustzijnskrachten, gedachten…’ noemen.
Laten wij deze energieën op een Zelfbewuste wijze hanteren, in de groei naar gezondheid, naar genezing, maar ook in creatie van een nieuwe Aarde, waar tenslotte geen, lijden, pijn, honger of dood meer zal zijn. Laat ons, met de voeten op de grond, zonder zweven, het heft in eigen handen nemen, en ons bewust worden van de mogelijkheden die elke Mens in zich draagt, om zelf zijn bestaan om te buigen naar iets moois en op deze wijze bij te dragen aan de opbouw van een festijn in de natuur van Moeder Aarde.”
Oncontroleerbaar proces
Tja, de door mij hiervoor vetgemaakte woorden in de tekst gaan alle perken – lees dit ook als ontkenning van menselijke beperkingen – te buiten. De auteur kan zich inpluggen op de waarheid via een volstrekt oncontroleerbaar proces. Honger voor het grootste deel van de bevolking kan nog wel uit de wereld worden geholpen, al vraagt dit nog veel tijd. Dat moet op den duur lukken! Lijden, pijn en dood echter horen net zo bij het leven als geboren worden. Je kunt trachten lijden en pijn zoveel als mogelijk te verzachten en het leven proberen te verlengen. De dood verdwijnt nooit.
De auteur heeft zich zo sterk ingeleefd in deze misvattingen dat ze ervan overtuigd is dat ze niet zal sterven, de dood kan overwinnen. Wie staat hier zonder zweven met haar voeten op de grond? Nou, Christiane Beerlandt zeker niet! Maar we maken haar blijde boodschap aan de lezer nog even af:
“Wij dienen komaf te maken met valse determinaties, zoals het onszelf opzadelen met straffen als karma en erfzonden (helemaal mee eens; D.S.). Zelf-Bevrijding leidt tot bevrijding van Aarde en mensheid. De Sleutel die de poorten naar Vreugde opent, vindt je in je Zelf (ook mee eens, D.S.). Moge dit boek, van harte ‘naar waarheid’ op-gevraagd, als Informatie-bron zijn dienstbaarheid betuigen aan alle goede mensen.”
Een vermoeden van sektarisch denken wordt in mij (D.S.) wakker.
Ziekte als symptoom
In deel I van het boek wordt over de ware oorsprong van ziekten gesproken, ziekte als symptoom van iets dat dieper ligt, fundamentele genezing, ‘naar waarheid leven’ vanuit jezelf betekent geluk en gezondheid, bewuste keuze, trouw aan jezelf zijn enzovoort. Het voert te ver op alles in te gaan. Een groot aantal opvattingen zijn zo obligaat dat iedereen met gezonde denkbeelden daar achter kan staan. Ze haalt er van alles bij. De passage over astrologie op bladzijde 66 bijvoorbeeld kan ik zonder meer onderschrijven, maar is vooral bedoeld om naar een ander boek van haar te verwijzen. Overbodig dus.
Christiane Beerlandt is een meester in het zich indekken tegen maatschappelijke aanspraken. Op de achterkant van de titelpagina staan, onder de gangbare rechten van voorbehoud, maar liefst 22 regels aan kleine lettertjes. Op het einde van het boek komt daar nog eens een Nota van een volle pagina met kleine lettertjes bij.
Deel I is eveneens doordesemd van dit soort veiligheidsuitspraken. De reguliere geneeskunde wordt niet afgedaan, integendeel “We mogen dankbaar zijn dat mensen geopereerd kunnen worden. De mensen zijn vaak nog niet zo ver in hun bewustwording dat ze zonder kunnen. Ook bij psychisch lijden mogen we blij zijn dat er een pilleke is. Maar tegelijkertijd zouden we aan de psychische kant moeten werken.” (Trouw 2009)
Deel I staat bol van dit soort uitlatingen. Er wordt een kniebuiging naar de reguliere geneeskunde gemaakt. Tegelijkertijd zijn de mensen vaak nog niet zo ver in hun bewustwording dat ze zonder kunnen. De auteur wel, natuurlijk.
Er zitten meer van dit soort addertjes onder het gras. Zo is Beerlandt niet bang om dit op alles toe te passen. Weer uit Trouw 2009:
„De slachtoffers van incest en verkrachting zitten met een diep emotioneel trauma, dat heel hun leven lijkt te vergallen. Dit komt omdat het slachtoffer ervan uitgaat en ervan blijft uitgaan dat het trauma het gevolg is van een incestueuze of verkrachtingsdaad. Een kind wordt gebóren met dit trauma. De incestueuze ervaring is enkel de aanleiding waardoor het trauma naar boven komt teneinde het definitief te kunnen oplossen.”
Het slachtoffer zendt volgens Beerlandt bewust of onbewust verleidingsenergieën naar de dader uit – ’ik wil me verliezen, pak me’.Dit werkt volgens de schrijfster ook collectief. „Stel dat het Jodenras leeft vanuit slachtofferschap, met de energetische overtuiging dat het altijd achtervolgd zal worden, waardoor het de energie van achtervolging naar zich toe haalt, niet bewust, maar uit onwetendheid. Dat is vreselijk, en de daad van de achtervolgers valt niet goed te praten.”
Fascisme loert
Steeds maar weer dat dubbele (D.S.). De auteur heeft een sterke behoefte om anderen te overtuigen blijkt uit haar hele oeuvre. Ja, ja, wat moet je met deze uitlatingen? Het fascisme loert om de hoek. Mijn vermoeden van sektarisch denken wordt bevestigd. Zij heeft bovendien een grote eigendunk zoals onder meer blijkt uit de grote woorden op bladzijde 72 waar ze de bijzonder integere denker Einstein voorbij gaat. Hij zou zeker niet met haar meegaan.
Kernoorzaak en -oplossing
Op naar de hoofdmoot in deel II, want daar gaat het om. Het is veel te veel om elk ziektebeeld lemma na lemma te behandelen. Zelfs het ontleden van één geval is in dit kader niet te doen. Als je het boek hebt lees dan bijvoorbeeld de Pest op pagina 972, maar elk ander lemma is ook goed.
Mijn kritiek op de beschrijvingen van de kernoorzaak en kernoplossing van elke kwaal is dat deze veel en veel te stellend zijn. Je kunt daar geen enkele zieke mee confronteren.
Als een fervente aanhanger van de moderne jungiaanse therapeutische aanpak bij psychosomatische behandelingen kan ik niet genoeg benadrukken dat dat alleen in een heel zorgvuldige samenspraak tussen cliënt en behandelaar in een proces van groei en inzicht is te bereiken. Soms kun je het zelf.
In geen enkele lemma staat een concrete werkwijze van hoe aan de te boek gestelde oplossing te werken. Als je de pretentie hebt ziektebeelden zo neer te zetten dan is dat een eerste vereiste***.
Goede handel
Intussen zijn er van dit boek circa 110.000 exemplaren verkocht. Het is een goede handel.
“Het werk van Christiane Beerlandt wordt gepubliceerd door Uitgeverij Beerlandt Publications (vroegere benaming: Uitgeverij Altina), die eveneens gevestigd is in Nazareth, België. Deze uitgeverij werd uit idealisme gesticht door een Belgische arts, nadat hij de uitzonderlijke waarde had vastgesteld van Christiane Beerlandts teksten voor zijn patiënten.”
Zo staat het op de website van deze uitgeverij te lezen onder het kopje van ‘Wie is Ch. Beerlandt?’. Je moet wel weten dat die arts, Dirk Lippens, haar echtgenoot is, met wie zij deze lucratieve onderneming deelt. De kennis over ziektes is van hem. Beiden zijn verantwoordelijk voor dit boek.
*** Auteur en uitgever hebben zich tegen deze kritiek al in de eerste zinnen van de kleine lettertjes op bladzijde 4 gedistantieerd. Maar zo komen zij niet weg.
De drie citaten uit de krant Trouw komen uit de rubriek ‘Religie & Filosofie van 21 juli 2009 door Koert van der Velde’ die op internet is te raadplegen.
Deze recensie is geschreven in het kader van de Leergang Tarot als een voorbeeld van reguliere kwakzalverij ( www.centrumvoortarot.nl).